OS PATEXEIROS

O pasado domingo, dia 19 de febreiro, os nosos compañeiros Moncho, alias "Chimpo", e Pablo "O feituko", achegáronse a traballar na Talita.  (foto do antigo propietario) A Talita é un barco de 5 metros de eslora, de construcción por afeccionado, que foi rescatado de augas de Cee, onde o seu antigo dono a iba a utilizar como combustible, xa que se fixera con outra embarcación, ainda que prefería que alguén se fixera con éla, e esa vontade súa,  foi a que consigueu que se salvara. É unha pena que ísto suceda a diario, e dende eiquí vos recordamos que a un dos nosos fins como Asociación é o de  manter estas belezas, propias da nosa cultura, millor no mar , que nunha leira ou no lume. Neste caso, grazas ó noso socio Chimpo, que se decideu a traela e restaurala, incorporarase dentro de pouco a extensa flota patexeira. A "Talita" atópase nun estado bastante bo ainda que fai falla traballar arreo nela. Según nos contou o seu antigo propietario,

Pois outra fin de semán productiva nas filas patexeiras. O venres sacamos a Betty do local patexeiro para movela a outro local que xentilmente nos ceden e continuar a súa restauración. Desta maneira libramos o local de Lorbé para traballar máis cómodos, así que tamén aproveitamos ese venres para limpalo un pouquiño e colocar algunhas cousas. Ese mesmo día, desmontamos o Larrán da Balbina, a ver se somos quen de volverlle a dar o seu aspecto que conseguimos recuperar fai uns anos pero que nos volveu a caer no olvido por non moverse. Agora xa está no local de Lorbé onde imos a restauralo en mellores condicións. Desta manobra teredes cumprida información na web da Balbina E seguimos salvando barcos. Qué queredes ??????, Temos ese maldito vicio !!!!!! Desta, dous máis, e ademáis barcos grandes. Por unha banda, O Patexo, de Javi. Un barco que levaba anos olvidado na Ría de Arousa e que o pasado decembro, se cargou nun trailer e veu para a Ría de Betanzos-Ares-

Este domingo día 12 Os Patexeiros tivemos unha nova aparición no estupendo programa da TVG, Ribeiras de Salitre, que percorre os portos da nosa Galiza. Podédelo ver tamén xa na TVG á carta. http://www.crtvg.es/tvg/a-carta/lorbe-oleiros Ahí nos tedes de novo. Montrando un pouquiño do que facemos. Palmeirán

O pasado domingo 5 de febreiro celebróuse, na Casa da Cultura de Sada,  a asemblea onde se elexiría unha nova xunta directiva para Os Patexeiros. Elexíndose, novo presidente , vicepresidente, secretario e vogais. O tesoureiro sigue na brecha e tódolos socios encantados de que así sexa. Como parte da nova directiva dar un agarimo especial ó antigo presi, José Antonio, alias "o Palmeiran", que durante moitos anos estivo ó temón da asociación, e en non poucas ocasións só ante a marexada,  imprimindo ese carácter de superación que nos caracteriza ós Patexeiros. Queremos rendir dende eiquí unha pequena homenaxe ó seu traballo e a todo o bon que fixo pola cultura do mar, moitas veces olvidada por moitos, moitas veces axudada por tan gran persoeiro. Pero non pensedes que parteu a novo porto, non!!! . Agora será o noso secretario, e de seguro que aprenderemos moito da súa experiencia e o seu bon facer. Tras varias reunións da directiva, comenzamos a trat

Sábado de movida. Das nosas movidas, desas que moitos socios escapan. Tocou mover de novo os barcos para as súas prazas. E ademáis chovendo....... chovendo ..... chovendo. E aparecemos catro en Lorbé. Debe ser que estamos fortes e podemos con todo. Despóis de pensalo, e pensar tamén nas hernias, decidimos acudir ó noso amigo e mestre Pepe. - Pepe, déixasnos a carretilla ???? - Collédea. - Non, esa non, a que tén motor. - E sabedes usala? - Bueno carallo, será por títulos!!!! E ata temos o Curso de prevención de riscos !!!! Non vés que Os Patexeiros sómosche xente moi preparada!!!! E alá nos fomos e empezamos a manobra. Nada máis e nada menos que seis barcos movemos e ademáis tivemos que demostrar o noso dominio do Tetris, para que nos entraran todos nas nosas prazas do porto. Chover, chovía, e se vos digo a verdade, dentro da carretilla tamén. Tiña goteiras que che daban en plena coronilla, e agora mesmo xa pouco pelo temos. Cando xa estábamos rematando a ma