Subida a Betanzos - I Xuntanza de embarcacións tradicionais

Sí, xa volo dixéramos, que íamos subir ata Betanzos cos barcos este sábado 17.

Para iso liamos ós amigos da sección de navegación tradicional do Clube Náutico de Ares e ós compañeiros da Asociación de Amigos das Embarcacións Tradicionais de Galicia ("os da Coruña", para o resto dos mortais).

 Sí, é certo, somos os que máis lío montamos agora mesmo no Arco Ártabro, e intentamos liar a todos os demáis, e ás veces ata o conseguimos.

Dende Sada saíron 4 embarcacións da armada patexeira: A Feituca, A Desexada, Arredemo, Boaventura e Rabuda. Hai, carallo, que son 5 !!!!!! Só era para saber se estábades atentos ó que aquí contamos. En total, 14 tripulantes patexeiros.

Dende o espigón da Coruña saía ás 9 da mañán o galeón Punta Pragueira con cinco tripulantes, tres deles patexeiros en tránsito ós que esperaban as súas embarcacións en Sada, máis dous deles quedáronse enrolados no galeón.

Dende Ares saía o Richi cas súas fermosas velas verdes, que semella o Alexander Von Humbolt, con dous tripulantes e o Osorio que desta portaba unhas velas cas que semellaba celebrar o día do orgullo.

Os Patexeiros, tarde saímos, pois a maréa era viva e baixa, co que non podíamos nin achegarnos os barcos.

O Punta Pragueira xa chegara a Sada facía media hora, e o comandante Martiño metíanos presión polo VHF.

- A ver, cona, que xa temos fame !!!!

Eran as súas finas verbas, cando en realidade pensaba : "Arranchade dunha vez, senón vou ahí e arráncovos a cabeza!!!!"

Sobre as 13:30 poñíamos proa a Punta Xurelos. A incógnita era se poderíamos pasar pois ás veces estando a media maréa fórmanse unhas ondas que rompen nos baixos facendo moi difícil o paso.

Achegándonos á Punta Xurelos, arrimámonos o máis posible á esa banda, disfrutamos como enanos surfeando as grandes ondas que viñan do medio da Ría, e enfilamos a Ponte do Pedrido.

A nosa Wikipedia patexeira, Agustín Deus, informábanos de que os pilares da ponte están construídos sobre unha base de piñeiros espichados no fondo areoso, e que o arquitecto foi Eduardo Torroja, o avó da cantante de Mecano, Ana Torroja.

A dorna Boaventura iba en cabeza da expedición informándonos da canle máis axeitada para pasar, pois as boias que delimitan a navegación fai tempo que quedaron desfasadas polos grandes aportes de aréa a fango que fai o río.

Chegaban indicacións de Jaime polo VHF:

- "Pegádevos ós barcos fondeados no Pedrido !!!!!"

Na Desexada desoímos as súas instruccións e cando nos achegábamos á ponte da autopista, quedamos cravados no fondo, tendo que desmontar a pala do temón e subindo a motor.

Un pouquiño antes dese episodio, xusto cando pasábamos por debaixo da Ponte do Pedrido pasóunos o Richi, coma unha exhalación, parecía que iban a motor, pero non, todo o seu velame así o atestiguaba.

O Punta Pragueira tamén tocou ca pala, pero tendo dúas posicións, subéuna e morreu o conto.

O terceiro barco en tocar no fondo foi a Rabuda, o seu patrón Ramón, pensa que é multitarefa coma o sistema operativo dos Apple e pese a navegar él só, púxose a sacar fotos ó mesmo tempo e tamén quedou espichado.

A Desexada ó ter que encender o motor demos a volta para ver cómo lle iba ó Arredemo, que era o barco que pechaba a expedición, e nada máis chegar a él, vemos que tamén tocaran e andaban arredor a poucos metros do Pedrido, intentando zafarse, máis tamén tiveron que quitar a pala e botar un cabo para que os remolcásemos.

Ó continuar a nosa singladura, vemos como unha vez pasado a ponta da autopista, a Rabuda xa estaba a remolque do barco dos Caneiros, O Bicho, que baixara a botarnos unha man, ou incluso un cabo, xa que eles son expertos en remontar estas canles.

A Boaventura seguía a vela, e o Punta Pragueira a motor. A Feituca iba cas velas izadas pero tivo que quitar tamén a pala, outro máis que tocou, e iba manobrando ca axuda dos remos.

Ás tres e media da tarde arribamos ó Porto vello de Betanzos.

Poucas veces se viran por eses lares tantos barcos a vela xuntos, co que se empezou a xuntar xente mirando e dándonos instruccións de como amarrar, porque todo hai que decilo, non estamos acostumbrados ás correntes do río e como te despistes, en seguida acabas contra a ponte dos camiños de ferro.

En Betanzos, despóis de tomar a foto conxunta de rigor empezamos a comer a bordo do Bicho, onde nos deleitamos con diversos manxares, lacón asado, empanadas, biscoitos, etc... regados por zume de cebada fermentado.

Ó pouco de empezar a comer, chegaba o Osorio, o último barco que faltaba.

Despóis de comer fixemos unha pequena ruta polos bares da ribeira de Betanzos e empezamos a desfilar cara ós barcos.

Foto "La Opinión Coruña"

O Punta Pragueira foi o que máis buleu, pois tiña medo a atoparse de novo con problemas por mor da maréa. O Richi tamén baixou cedo xa que ainda lle quedaba a singladura ata Ares.

A flota patexeira parteu ás sete e media da tarde, sendo despedidos por múltiples bentanceiros que se congregaron á carón do petril para ver sair á colorida flota.

Osorio decideu quedar e pasar a noite no porto de Betanzos.

Baixamos todos remolcados pola Desexada, desfrutando das estupendas paisaxes da Reserva da Biosfera das mariñas coruñesas e terras do Mandeo.

Ás oito e vinte da tarde pasamos baixo a Ponte do Pedrido, e nos quedaba agora enfrontarnos ás  grandes ondas que se formaban, na desembocadura,  agora máis fortes cá ida é con máis cadencia.

Aproando, e coidando que todos os barcos foran aliñados, despóis de media hora de capear as ondas, a Boaventura soltou o remolque e izou a vela poñendo rumbo ó pantalán de Sada.

Pouco despóis foi o Arredemo o que izando a súa latina puxo tamén proa ó pantalán.

A Desexada continuou remolcando á Feituca e á Rabuda ata os seus amarres, e unha vez deixados nas súas respectivas boias saímos a comprobar que o Arredemo continuara sen problemas a súa singladura. Xa estaba na bocana do muelle co que demos por rematado o seguemento e fomos para o amarre.

Un fermoso día, no que todos quedamos abraiados ca fermosura de remontar a desembocadura do Mandeo e Mendo, e que prometemos repetir para o ano, a poder ser, con máis barcos.

Vémonos este sábado 24 na última da tempada. A última regata desta VIII Copa Balbina.