Fin de semá atarefado.

O venres, Jaime e Pepe reflotaron a Leliadoura, que se enchera de auga polas fortes choivas e foi ó fondo. Ese mesmo venres pola tarde levámola para Lorbé, para darlle uns retoques de cara á vindeira tempada.

Ó chegar a Lorbé lavámola un pouco, pero xa se facía de noite e non se vía nada. Achicámola e tapámola cunha lona.

Atopamos polizóns a bordo, que Pablo, na súa condición de ecoloxista, foi devolver ó mar, prometéndolle que cando fora grande non o ceibaría tan alégremente.

Tamén varamos a Balbina. Varada anual para facer traballos de mantemento, e a ver se dunha vez conseguimos facerlle a caseta e poñela a navegar.

Esta mañán tocóulle limpeza. 




Chove moito.

Enfúndome nunha roupa de augas, e escollo a ferramenta axeitada. Tiña onde elexir.

Empezo a  rascar o casco. Ésto non é un barco.....é unha batea!!!!!.

Máis de 200 kilos de mexilón tiña na obra viva. Dudei se levalos á depuradora e sacar uns cartos.... Dou fé que algúns eran de bo tamaño.

Aumenta a choiva.

Estou empapado. Si, levo roupa de augas, o problema é que estou sudando como se estivera no trópico.

Despóis de hora e media de tumba que dalle ca raspeta deixéina totalmente limpa de mexillón agás unha pequena zona á que non podo acceder ben, Que se meta algún contorsionista, que eu xa vou vello para iso..!!!!!!

Facía falla darlle unha pasada coa hidrolimpadora para deixala ben limpiña, pero hoxe non era plan de andar con aparellos eléctricos coa auga que caía.

Xocas veu facernos unha visita, que sempre se agradece. O que non sei se sabe, ainda que pola experiencia coido que sí,  e que aproveitando a confianza, imos a pedirlle que nos bote unha man a mover a Leliadoura.

Sobre as once e media, chegou o amigo Ramón e compañía, do Taller de Velería, a tomar medidas para as velas da Leliadoura e da Betty.

Seguía chovendo.

Tomou as medidas necesarias dos dous barcos e logo fixemos unha paradiña para tomar unha cervexa e unha tapa de fabas.

Despedimos a Ramón e compañía, agradecéndolle o esforzo que fixeron desprazándose ata aquí e volvemos ó traballo.

Limpamos a Leliadoura, achicámola e volteámola quilla arriba.

Así estará este inverno, no que aproveitaremos para aumentarlle un pouco o quillote e compensar así a deriva e o balanceo que confirmamos o día que navegou a vela na Copa Balbina.

A choiva non para.

E como non todo vai ser traballar, un nutrido grupo de Patexeiros, fomos xantar á I Festa da Centola de Lorbé que organizou a Cofradía de pescadores.

Unha festaza. Produto de primeira calidade. En Lorbé non hai fallo.

Demos conta de tres fontes de mexilóns, tres botellas de Albariño e unha centola por cabeza, ademáis dos postres variados.

Os mexillóns, como nunca os comera ainda en Lorbé, cheos, cheos. E tremendas racións.....

As centolas estaban petadas.

Fartamos a comer. Os traballadores ás veces tamén temos que cumprir algún caprichiño, que como dixen antes, non todo vai ser traballar.

A comida xa compensou os traballos baixo a choiva.

Durante a comida houbo varios sorteos de agasllos entre os presentes, móbiles, tablets e bicicletas. Non tivemos sorte, e case mellor, porque "a ver quen subía a costa de Lorbé na bicicleta despóis desa comilona!!!!

Por certo, compartimos mesa co Alcalde de Oleiros e familia, que como un veciño máis non se quixo perder esta primeira Festa da Centola de Lorbé que foi todo un éxito a pesares da climatoloxía.



Sobre as 6 da tarde empezamos a recoller e a abandoar Lorbé, pero a festa continuaba ata a noite.

Seguía chovendo.

Palmeirán