Os Patexeiros na XX Parrocheira

Como todos os anos dende a nosa creación como Asociación, tamén este 2012 estivemos presentes na Concentración de Embarcacións Tradicionais da Parrocheira, en Ferrol.

Non lles podemos fallar ós amigos de Ferrol, xa que eles nunca fallan.

Este ano, igual có anterior, non poidemos levar barco propio. A falta de vento pola mañán e a falta dun motor para chegar botóunos para atrás a última hora. Así que o Arredemo e a dorna Boaventura quedaron nos seus fondeos de Sada.

E como o ano pasado, enrolámonos de tripulantes no galeón Punta Pragueira dos amigos da Asociación da Coruña.

E alá nos fomos José Carlos e Martiño pola Asociación da Coruña, e Jaime, Carlos Quintas, Martiño e máis eu (o Palmeirán) por parte dos Patexeiros. ¿Puxen a Martiño repetido? Ah, pois si, pero é que este home ten o corazón dividido, xa o sabedes.

Deixamos o fondeo de Lorbé sobre as 11 e cuarto da mañán. ¡E que chegar co chinchorro ata o fondeo non vos pensedes que é fácil! ¡Xa quería ver eu a David Cal nese mester!

Saimos a motor entre as bateas de Lorbé e ainda que apenas sopraba vento os patróns decidiron izar o velámen ó pouco de sair de Lorbé.

Mentras se desfacía un pequeno lio nas escotas, o amigo Carlos collía a caña, e ahí o vedes todo chulo con esa pose.

Jaime miraba as operacións sen perderse detalle.

Entrando da bocana da Ría de Ferrol coincidimos cun cargueiro que tamén estaba entrando e fixémonos a un lado antes de que os "Pilots" tiveran unhas palabriñas para nós, porque xa oíamos que lle estaban facendo sináis acústicas a un pequeno bote que estaba pescando.

Cando estábamos chegando ó muelle de Curuxeiras, arriamos as velas, pois o vento era casi nulo.

Entrando no muelle sobre a 1 da tarde, vemos que o Arxil, e o Osorio saían a navegar pegados ó paredon do Cuartel de Instrucción. Nós non víamos vento fora, pero eles aproveitando algunha térmica de terra parecían moverse ben.

Recibíronos os amigos Arturo e Bedoya de Ferrol e o amigo Uxio da ENT Dorna acompañado da súa filla.

Alá nos levaron ó "hospitality" como lle chaman na Fórmula 1. Vamos, a dónde están as cañas e o papeo, para entendernos.

A Organización decideu non sair a navegar pola mañán pola falta de vento, ainda que se estaba levantando algo sobre as dúas menos cuarto, pero xa lles parecía moi tarde e era mellor quedarse a xantar.

Viñeron os gaiteiros, e como non, botamoslle unhas pezas, cada un cantando ó seu nivel, ainda que hai voces estratosféricas como a de Arturo, que se poderían comparar coa de Plácido Domingo ou Pavarotti.

Xantamos moi ben, empanadas, mexillóns, xamón asado con patatas fritidas, xardas ó forno. Todo moi rico. Un luxo, e todo un esforzo para os amigos de Ferrol que ainda tiveron o detalle de darnos unhas camisetas conmemorativas e un mechero-soplete para queimar os cabos para os patróns.

Tertulia agradable con todos os amigos, xa asíduos de outras concentracións, e contando as súas experiencias. Aprendin moito con Uxio, Xocas e a súa muller, e cun rapaz de Redes que estivera en Euskadi varios anos e nos contaba a súa experiencia nese pequeno Gran País.

 As 5 saímos a navegar, sopraba un ventiño moi agradable.

No galeón levamos a dous invitados, Rodrigo ex-alumno do curso de carpintaría, e á súa moza María, que disfrutaron dúnha boa tarde de navegación a vela.

Uns 18 barcos saímos a navegar. Alí estaban o Ría de Ferrol, o Canouro, Osorio, Arxil, María, Enxebre, Alivanta, Cuncheiro, Okechove, a dorna Lola, Jorge, Bote de Pau, Albatros, As netas, Nordesía, o Punta Pragueira e un par de barcos máis que non lles puden identificar o nome.

Tamén se quedou amarrado o Nove Metros, por non contar con remeiros para movelo. ¡¡¡Ayyyy, esa xuventude!!! ¿Onde está?.

Despóis de algo máis de dúas horas de dar bordos pola Ría, fomos entrando de novo en Curuxeiras.

Alá nos fomos de novo á terraza montada pola organización no bar Áncora, patrocinador oficial desta XX Parrocheira, a degustar o famoso xamón da Parrocheira, que alí estaba esperando por nós coma todos os anos.

E alí nos quedamos comendo xamón, bebendo, falando e escoitando a actuación de Los Limones, ata que a xente foi desfilando pouco a pouco ata que xa só quedábamos Bedoya, Arturo, José Carlos, Martiño, Jaime e máis eu.

Moitas risas botamos ata altas horas. Ás veces ata escachar de risa. Xa eran altas horas e démonos conta, porque nun momento da noite, Martiño empezóunos a falar en castelán con acento de Newcastle. Co que algúns xa decidiron retirarse.

Pero á tripulación do Punta Pragueira ainda lle quedaban gañas de marcha, e alá nos fomos rematala ó chiringuito da Ranita, como todos os anos, cruzando pola actuación do segundo pase de Los Limones, que a aquelas horas xa apenas contaba con 20 fieles.

E sobre as 4 e media alá nos fomos durmir repartidos entre o Punta Pragueira e o Ría de Ferrol.

Bueno, durmir, o que pudo, porque eu oía que alguén estaba coa desbrozadora e pensei "¡¡pero se aquí non hai leiras para desbrozar!!! pero o ruido non paraba.

E xa sobre as 8 da mañán se despertou Jaime para ir coller o autobús a Sada, porque tiña que impartir cursiño de vela.

E logo pasou a máquina de limpar as calles, e logo as bombas de palenque da Parrocheira. Vamos, que ás 9 e media xa estábamos a pé unha parte da tripulación.

Almorzamos e sobre as 11 chegaron os amigos de Ferrol.

Estivemos probando un foque novo, que se está facendo para o Punta Pragueira, e despois de despedirnos dos amigos de Ferrol, zarpamos sobre as 12.

Fomos a motor ata ben pasado o porto exterior e alí sopraba unha pequena brisa co que os patróns decidiron izar velas e apagar o monótono ruído do motor.

Chegamos a Lorbé cerca das tres da tarde.

Esperamos a XXI Parrocheira.

Palmeirán