พิพิธภัณฑ์เรือไทย (THAI BOAT MUSEUM)
Como sabedes, hai moitos tipos de turismo, e parece que
tamén hai un pequeño espacio para o turismo mariñeiro.
E practicando esta modalidade estivemos en Thailandia no mes pasado. Nunha visita a Ayutaya, antiga capital do reino de Siam, coñecimos a una familia moi peculiar, os donos e fundadores do THAI BOAT MUSEUM (พิพิธภัณฑ์เรือไทย)
Cremos que non só merecen un artigo divulgativo, senon que
con elo, queremos rendirlle una homenaxe, porque de verdade que hai xente neste
mundo , que a merece, e a familia Paitoon e un claro exemplo.
O Thai Boat Museum e un museo adicado as embarcacions
tradicionais thilandesas especialmente de rio. Mr Paitoon, foi mestre de construcción naval no que pensó
que equivaldría aquí á escola de enxeñería naval durante 40 anos. Para explicar
os proxectos, construia maquetas que logo mostraba aos alumnos, e de ahí
naceu una forte afición ao maquitismo e ao coleccionismo que tanto el coma seu
fillo seguen cultivando.
Tanto e así , que viven nunha preciosa casa museo(a casa tamén e de
construcción tradicional tailandesa) adicado as embarcacions tradicionais
thilandesas. O museo conta con numerosas
pezas reais e moitisimas mais maquetas. Hai embarcacios que superan os 150 anos
de antiguedade, hai outras que foron feitas directamente do tronco da árbore,
vaciando este.
Unha das pezas mais chamativas, e una embarcación
tradicional posta tal e como iban ao mercado frotante, coa sua báscula, e
incluso mercancía exposta. Había outra
que era a “cafetería” frotante, e outras mais adicadas a outros usos.
E curioso observar coma nun sitio tan lonxano e desconectado
da nosa cultura popular os pasos da destrucción do patirmonio frotante
(fluvial, neste caso) son prácticamente os mesmos que aquí.
Comentabanos eles, que coa chegada da fibra, cada vez quedan menos
carpinteiros que fagan embarcacions de madeira, e que prácticamente tamén alá
nunha xeración perdeuse o oficio.
Claro que segue a
haber toda esa ebullición de vida en
torno aos ríos, pero buscouse o abaratamento e a funcionalidade, e pucos quedan xa que sigan coas suas
embarcacions de madeira “(Rua”, como llechaman alá a una embarcación).
Por iso, hai que destacar o traballo desta familia, que logrou reunír todas esas embarcacions nunha casa
tradicional tailandesa, e gracias a eles podemos ver unas mostras do que e ou
do que foi a sua arte en construcción naval.
Como non, Intercambiamos enderezos, asinamos no libro de
visitas, e quen sabe, tal vez poidamos
ter un contacto asiduo cos donos do museo, porque coma nós, navegan as
veces en contracorriente para conservar o patrimonio fluvial neste caso.
Eles non están dotados de subvencions , e a entrada do museo
e una doazón, para se manter. Ademais, por se fora pouco o ano pasado as inundacions
fixeron entrar a auga ate o 2º piso (ainda se veía a marca da auga nalguns
sitios). Pero seguiron, amañaron todo o que puideron, e ala están, recibindo
as visitas cunha amabilidade exquisita, cun sorriso permanete , cunha
hospitalidade insospeitada e transmitindo
toda esa enerxía positiva ao visitante.
nesta foto do panel de ferramenta, podedes ver a marca daauga nas inundacions. E tede en conta que estaba colgado na parede do segundo piso.
Por suposto que paga a pena ir. A Thailandia , a Ayutaya (una cidade
maravillosa, antiga capital do Reino de Siam) e como non ao seu maravilloso Thai
Boat Museum
Aparte das nosas fotos,
podedes ver mais información na sua páxina:
Moi boa reportaxe!
ResponderEliminarInteresante o Thai Boat Museum. Vese que fai máis quen quere que quen pode :-)
A cultura marítima do sudeste asiático é moi rica, incluso hai algún pobo que vive nos seus barcos no mar, como nómadas.
Parabéns tamén para vos, Ana e Miguel, estas excursións de fin de semana que vos marcades son impresionantes. Supoño que a experiencia foi proveitosa e que o pasáchedes ben, a verdade e que da envexa ver como teñen as embarcacións expostas.
ResponderEliminarDo que comenta Xocas xa teño lido unha reportaxe sobre eses nómadas, aqui vos deixo o enlace da revista http://www.nationalgeographic.com.es/2005/04/01/nomadas_del_mar.html
e un par de fotos que lle saquei. Curioso é que a vela é similar á da dorna!
https://picasaweb.google.com/lajareu/NomadasDoMar?authuser=0&feat=directlink
Unha aperta, espero poder achegarme este verán a algunha das vosas regatas.
Marcos
Passsadaa!!!
ResponderEliminar