Sobre o cursiño e outras cousas

O pasado venres alá me fun cara Lorbé coa intención de intentar achicar a Balbina das últimas choivas e baldear a cuberta coa auga do mar que tanto ben lle fai.

Nada máis chegar ó local patexeiro, duas cousas me fixeron desistir de tal menester.

Por unha parte non se atopaba alí a neumática de Roberto, coa que pensaba ir ata a Balbina, pois a tiña amarrada no fondeo do seu veleiro, e o noso chinchorro segue sen ter reparada a roda, co que acarrexala ata a rampa por unha persoa sóa é tarefa imposible.

Aparte diso empezou a caer todo o que non choveu nestes meses e xa non parou en todo o día. Así que me puxen a traballar no local patexeiro, barrendo, limpando e ordeando a parte de abaixo.

Logo fun cumprir con outra obriga patexeira acudindo á invitación que nos fixeron os amigos da A.C.Suárez Picallo, con motivo da presentación do número 4 da Revista Cultural de Sada, AREAL, adicada neste número a Isaac Díaz Pardo.

A presentación empezou cunha emotiva homenaxe a Isaac. Entregóuselle un ramo de flores a Mimina, a súa compañeira, que estaba presente no acto. Interviron o Presidente da Asociación, o vicepresidente, que presentou a revista e posteriormente falaron José María Monterroso e Felipe Senén que coa súa intervención despertou moitos aplausos do público asistente.

O acto finalizou cunha grande actuación da fenomenal Tombalobos Orquestra, que fixeron que o público participara na grande parte das pezas que interpretaron, algunas delas moi mariñeiras como aquela de "No mar unha dorna", que vos poño aquí neste enlace ó Tube doutra actuación distinta a ésta porque sei que ós das Rias Baixas vos vai gustar.

E para rematar a A.C.Suárez Picallo repartiu entre os asistentes exemplares da revista Areal, financiada coa colaboura de moitos negocios de Sada.

O sábado pola mañán volvín cara Lorbe para intentar de novo achicar a Balbina e intentar traballar algo na Desexada e no local.

A choiva, de novo impedíume facer as dúas primeiras cousas polo que me puxen a traballar no altillo, ordeándoo, colocando estanterías, e colocando as primeiras pezas do Museo Patexeiro.

Esta pequena colección está formada por pezas que atopamos dentro da Balbina, así como ferramenta doada por diversas persoas, entre elas o Sr. José Luis Lino, recoñecido carpinteiro de ribeira en Sada e tamén na outra beira do Atlántico.

O aspecto co que quedou o altillo ó final da mañán era máis ou menos éste que reflexa a imaxe panorámica.

Ó mediodia estiven rascando a pintura vella do empanetado da Desexada e dándolle unha man de alcatrán antes de pintalo para que queden ben protexidas.

Pola tarde acudín a darlle a benvida ós alumnos do Curso de Carpintaría, xa que había algúns que empezaban hoxe, e alí me quedei con eles ata media tarde xa que a choiva seguía sen deixar facer outras cousas.
 
Ainda así aproiveitei as pequenas paradas que había sen choiva para achicar a Desexada que quedara descuberta, e baldeala con auga do mar.

Cando estivo toda ben baldeadiña tapéina coa lona para que non a castigue moito a choiva e o vento, ata o vindeiro fin de semán, que a ver, se o tempo o permite, intentaremos darlle un empuxón ós traballos.

No curso de carpintaría os alumnos remataron de colocar o trancanil de babor e deixárono cravado.

Tamén frasquiaron, fixeron, colocaron e cravaron o de estribor.

Estas operacións foron feitas casi totalmente polos alumnos, limitándose o mestre prácticamente a darlle instruccións.

Para os dous novos alumnos, ísto sonáballes a chinés, pero bueno, se souberan a de veces que os antiguos alumnos tiveron que repetir as operacións ata asimilalas, quedaríanse algo máis tranquilos.

A carpintaría de ribeira precisa de moita práctica, práctica e práctica.

Hoxe os alumnos foron decantándose por unha ferramenta cada un.

Mentres Moncho escolleu a rebarbadora para conformar os barraganetes, Jorge se decantaba pola serra de cinta para cortar as táboas, Fernando pola caladora para abrir o sitio para meter os barraganetes, Xulio pola trencha para rematalos, e Ángel polo metro, o lápis e o martelo, para as operacións de medición e de cravado.

Antón e José Manuel, os novos alumnos, foron tímidos á hora de coller ferramentas, xa que necesitaban absorver moitos coñecementos primeiro. Participaron nunha sesión rápida de afiado de ferramenta que lles dou Pepe e ó final da tarde, algún deles xa se animou a tomar medidas e marcar.

Outro día, máis.

Palmeirán